Rusya'da popüler olan iğne işi türleri

Rusya'da iğne işi sadece boş zamanları organize etmenin bir yolu değil, aynı zamanda günlük yaşamda kendiniz ve satılık birçok şey yaratma yeteneğidir. Rus kadınları her zaman dikkate değer zanaatkarlar olmuştur. Ana olanların ne tür iğne işi olduğunu düşünün.

eğirme

İplikçilik, örme ve giysi ve kumaş yapımında kullanılan koyun ve diğer hayvanların yünlerinden iplik elde etmeyi mümkün kıldı. Filamentleri elde etme süreci uzun zaman aldı.

Önceleri yün kırkılır, yıkanır, yoğrulur ve taranırdı. Ondan sonra çıkrıkla çalışmaya uygun oldu. Fiber cihazın üst kısmına sabitlendi ve dönen kız alt koltuğa oturdu. Çekiciyi sol eliyle ve mili sağ eliyle kontrol etti.

İplik, liflerin, aletin hızlı çalışması ve stabilitesi için alt kısmında bir kalınlaştırıcı bilyeye sahip bir iğ üzerine bükülmesiyle elde edildi. Topaçlı bir oyuncak gibi manipüle edildi.

Nakış

Kızlar nakış kullanarak hazır elbiseler, masa örtüleri ve diğer şeyleri süslediler. "Dikiş", "çapraz" ve diğer yöntemler artık iyi bilinmektedir, ancak Rusya'da böyle bir eğlence zengin bayanlar tarafından karşılanabilir. Pahalı ipek iplikler, saten kumaşlar kullandılar. Aynı zamanda, sıradan köylü kadınlar masa örtülerini, havluları ve diğer şeyleri parlak pamuklu ipliklerle süsledi.

Motifler ve kalıplar zamanla gelişti ve değişti. Müzelerde çok sayıda halk nakışı örneği görülebilir. Rusya'da bu el sanatı, hem günlük hem de ciddi şeyleri süslemenin bir yolu olarak hizmet etti.

Bast ayakkabı dokuma

Bast ayakkabılar popüler bir ayakkabı türüydü. Deri ayakkabı dikmeyi göze alamadıkları için neredeyse tüm köylüler tarafından giyildiler. Zor ve bazen kirli işler, her gün iyi bir çift giymeye izin vermiyordu ve örgülü altılar üzücü değildi.

Yaratılış için yaprak döken ağaçların kabuğu ve alt kabuğu kullanıldı: huş ağacı, ıhlamur, meşe, rakita, karaağaç vb. İlkbahar-yaz için hafif ayakkabılar için 7 adede kadar asma şeridi kullanıldı. Bazen iş için uzun ve ince bitki kökleri aldılar. Kışlık bast ayakkabılar için daha büyük bir miktar kullanıldı. Kenevir ipi, deri taban ile desteklenmiş iki kat halinde dokundular.

Dokuma tekniği bölgeden bölgeye değişiyordu. Her zaman iğne işi için bir demir veya kemik kancası kullanılır - kochedyk. Bir tahta blok da gerekliydi.

oyuncak yapmak

Kil, uygun fiyatlı ve işlenmesi kolay bir malzemedir. Ondan el sanatları genellikle iş sırasında çobanlar ve sıradan köylüler tarafından yapıldı. Daha sonra üretim kitlesel ölçekte devam etti ve oyuncaklar 17.-18. yüzyıllarda çok popüler oldu.

Birçok ürün atları, horozları, kuğuları ve ayrıca muhteşem kıyafetler, deniz kızları, kuşlar vb. Efsanelere ve masallara dayanan birçok tür yapıldı, ancak birçok şey Rusya'daki günlük hayatı yansıttı. Bütün bunlar ayrıca kumaştan (bez bebek vb.) ve ahşaptan yapılmıştır. İkinci durumda, örneğin kayın, çam, sedir gibi kesici aletler ve yumuşak malzeme kullanılmıştır.

Fırında pişirildikten sonra yumuşak kilden oyuncaklar boyandı. Dymkovo, Kargopol, Filimonov, Abashev oyuncakları ve Skopin'in seramikleri popüler oldu.

kumaş boyama

Doğal ipliklerden yapılan kumaşlar, Rusya'da hoş renklerinde farklılık göstermedi. Daha güzel bir gölge vermek için doğal otlar, yapraklar, çiçekler ve diğer bitki örtüsü kullanılmıştır.

Sarı, bütün bir bitki kompleksinden elde edildi: ölümsüz, manşet, funda, ip, göbek. Kara kızılağaç kabuğu veya St. John's wort'un kökleri turuncu bir ton üretti. Kül kabuğu, karabuğday veya peygamber çiçeği çiçekleri, tuvalin mavi olmasına yardımcı oldu. Böğürtlen kumaşlara ahududu ve mor bir renk verdi.

dokuma sepetleri

Hasır kaplar ekonomide her zaman gerekli olmuştur ve bu nedenle zanaat, Rusya'daki köylülerin yaşamında önemli bir yer tutmuştur. Söğüt dallarından sepet yaptılar. Eşyanın şekli ve hacmi farklıydı.

Bu tür şeyler kire, neme ve mekanik strese karşı dayanıklı değildir. Ayrıca bahçeden meyve yerleştirmek, ulaşım vb. için uygundurlar. Kolaylık sağlamak için hasır kaplara bir veya iki kulp takıldı.

yuvarlanmak

Rusya'da koyun ve diğer yünler, sadece iplik üretmeye değil, aynı zamanda keçe yaparak keçe çizmeler ve başka şeyler yapmaya da hizmet etti. Bu sanat özellikle kuzey bölgelerinin halkları arasında gelişmiştir.

Keçe tabakasını yapma teknolojisi basitti: yün, yaklaşık 6 cm'lik bir tabaka ile düz bir yüzeye serildi, sıcak suyla nemlendirildi ve tüm alan avuç içi ile çırpıldı. Bitmiş tabaka sarılır, bir hasır veya bezle sarılır, bir at arabasına bağlanır ve keçe hazır olana kadar yuvarlanır.

Tahta kaşık yapmak

Rus halkının Vladimir tarafından vaftiz edilmesinden önce, insanlar çatal bıçak kullanmadılar, elleriyle yediler. Daha sonra kaşıkla yemek sunulmasına dair bir kararname çıkarıldı. Bu, ahşaptan çatal bıçak takımı oyma sanatının gelişmesine yol açtı.

Kaşıklar farklı şekil ve boyutlara sahipti, ıhlamur, elma, üvez ağacından yapılmış ve ayrıca boyanmıştı. Daha sonra cihaz bir müzik aleti olarak kullanıldı.

çömlek zanaat

Kilin mutfak eşyalarına ve diğer ürünlere dönüşmesi çömlekçiliğin gelişmesine yol açtı. Bu, her birinin kendi kleimo'su olan özel atölyeler tarafından yapıldı.

Zanaatkarlar becerilerini nesilden nesile aktardılar. Şehir pazarlarına ve dükkanlara uygun yemekler sağlandı ve birçok kap tablolarla süslendi.