Nakışın, kendisi için hayvan derilerinden giysi diken ilkel insana kadar uzanan uzun bir geçmişi vardır. Yıllar geçtikçe, bir kişinin hayatı düzeldi ve rahatlığındaki artışla birlikte kıyafetlerini ve evini dekore etme arzusu geldi. Mücevherin birincil kaynağı nakıştı.
Nakış, trans durumuna dalmayı teşvik eden oldukça özenli ve monoton bir iştir. Bu durumda beynimiz farklı frekanslarda çalışmaya başlar ve bu da dinginlik ve huzura yol açar. Ama neşelenmek yardımcı olacaktır https://nekdo.ru .
Nakış yardımıyla iç eşyalar ve giysiler gerçek sanat eserlerine dönüşmeye başladı. Başlangıçta sadece çeşitli pamuk, keten, kenevir, ipek, yün iplikleri kullanılmışsa, zamanla nakış inciler, değerli taşlar, boncuklar, payetler, madeni paralar, deniz kabukları ve diğerleri kullanmaya başladı süslemeler.
Bu sanat türü, herkesin öğrenebileceği gerçeğiyle dikkat çekiyor. İlk olarak, basit dikişleri nasıl doğru bir şekilde yapacağınızı öğrenmeli ve ardından yavaş yavaş daha karmaşık çalışmalara geçebilirsiniz.
En basit dikişler, aşağıdakileri içeren kontur dikişlerini içerir: geleneksel "ileri iğne", tambur, saplı, ilmekli, "keçi", "düğümler". Bu tür dikişler genellikle sapların ve dalların, çiçek çekirdeklerinin vb. işlemesi için kullanılır. Yürütülmesi zor değildir, özel gerektirmez nakış becerileri, ancak ustalığa giden yolda ilk sıçrama tahtası, daha karmaşık gerçekleştirmenin mümkün olacağı üstesinden geliyorlar. desenler. Kanvasın ipliklerinin net bir şekilde birbirine geçmesi ile küçük bir kumaş parçası üzerinde başlangıçta nakışta kendinizi denemeye başlayabilirsiniz. Bu tür dikişleri dikmek, nakış yaparken, ipliği kumaşa sabitlerken vb. iyi bir el pozisyonu elde etmenizi sağlar.
Eski çağlarda ortaya çıkan dekoratif nakış sanatı, evlerin, kıyafetlerin ve çeşitli ev eşyalarının dekorasyonunda yüzyıllar boyunca korunmuştur.
Genel olarak nakışın nerede ve ne zaman ortaya çıktığı ve kanaviçe işinin ne zaman ayrı bir iğne işi haline geldiği hakkında kesin bir bilgi yoktur. 12. yüzyıla kadar uzanan orijinal işlemeler hemen hemen yoktur. Ancak giysi ve iç eşyaların görüntüleri, nakışın çok daha önce ortaya çıktığını gösteriyor. Farklı ülkelerde, desenler stil ve kullanılan renkler bakımından farklılık gösterdi. Nakış, ulusal lezzeti ve her ulusun güzelliğine ilişkin kendi vizyonunu yansıtıyordu.
Nakış özellikle 16. yüzyılda popüler oldu. Batı Avrupa'da, çoğunlukla İncil'deki hikayelerden ve çeşitli teknikleri birleştiren metinlerden oluşuyordu. 18. yüzyılın sonunda, klasik kanaviçe, nakış desenlerinde açıkça hakim olmaya başladı. Ve nakış konusunda daha çeşitli hale geldiler.
Doğuda halılar, pelerinler, çantalar işlenirdi. Oryantal nakışın ayırt edici bir özelliği, kullanılan renklerin çeşitliliği ve süslemenin karmaşıklığıdır.
Rusya'da nakış her zaman çok sembolik olmuştur. Bazı desenler eski zamanlarda doğmuştur ve pagan sembolizminin izlerini taşır.
