Drzewka japońskie: karłowate, sosna zwyczajna mini, bonsai

Tworząc projekt ogrodu, nie tylko profesjonaliści, ale także ogrodnicy amatorzy coraz częściej zwracają się ku orientalnemu stylowi uprawy miniaturowych drzewek w doniczkach lub na otwartym terenie. Liczne techniki o obiecującym kierunku umożliwiają uzyskanie zakładu o dowolnej konfiguracji. Jednak tworzenie ogrodowego bonsai lub nivaki różni się od klasycznego, łączącego standardową pracę pielęgnacji drzew.

Sztuka bonsai to cała nauka z licznymi szkołami i technikami formowania roślin w różnych konfiguracjach.

Bonsai ogrodowe w projektowaniu krajobrazu

Charakterystyczną cechą ogrodu w stylu japońskim jest woda, kamienie, kwitnące krzewy i rośliny w stylu bonsai, dosłownie tłumaczone jako „drzewo w misce”. Japońskie mini drzewka są tworzone przez naturalne wzorce wzrostu. Są uprawiane na otwartym polu, drzewo może mieć dowolny rozmiar, a za pomocą specjalnych narzędzi nadaje się mu cechy charakterystyczne dla prawdziwego bonsai.

Wielkość ogrodowego bonsai, w przeciwieństwie do tradycyjnego, może być dowolna.

Japońska technika tworzenia ozdobnych drzewek bonsai to pracochłonny proces. Pożądany kształt uzyskuje po wielu latach. W nasadzeniach krajobrazowych najczęstsza imitacja zjawisk pogodowych, której ideę podsunęła sama natura. Wygląd postarzanej kory, skręconego pnia czy przerzedzonych gałęzi daje wizualne wrażenie dojrzałego drzewa, co jest ciekawym niuansem dla ogrodowego bonsai. Nawet młoda roślina w stylu japońskim może wyglądać tak, jakby miała 50 lat.

Formowanie korony trwa latami, czasami trzeba przymocować gałązki za pomocą ciężarków

Miniaturowe drzewka japońskie znajdują zastosowanie zarówno w nasadzeniach grupowych, jak i w formie wolnostojącej. Kształt korony może być różny, w postaci talerzy, kulek lub chmurek. Tworząc ogrodowe bonsai nie zapominaj, że to nie tylko uformowane drzewo. Przede wszystkim musi harmonijnie wpasować się w otaczającą przestrzeń. Aby zachować orientalny styl, wszystko jest cięte w ogrodzie. Każdy krzew lub roślina zbliżona wyglądem do japońskiej flory będzie wspaniałym dodatkiem do pięknych drzew.

Stworzenie bonsai zajmuje dużo czasu, ale daje bardzo imponujące rezultaty.

Prawidłowo uformowane drzewo harmonijnie wpasuje się nie tylko w ogród, ale również w altanę czy taras wykonany w stylu europejskim. Jako forma sztuki topiary, bonsai świetnie prezentuje się w geometrycznie zaprojektowanych ogrodach. Dobrze komponuje się z czystym wystrojem, wypielęgnowanymi trawnikami i cichymi stawami.

Kształty Bonsai - style

Style, które definiują podstawę klasyfikacji bonsai, nawiązują do kształtów drzew w otaczającej nas przyrodzie. Dzięki indywidualnej kreatywności mogą się zmieniać.

Bonsai, stworzone przez samą naturę

Styl wentylatora (hokidachi)

Styl wachlarza, który ma inną nazwę dla miotły, jest odpowiedni dla liściastych przedstawicieli roślin drzewiastych. Podstawowa zasada stylu jest prosta. Sztywna łodyga jest zawsze wyprostowana i wyprostowana, ale nie sięga do korony drzewa, rozgałęziając się w różnych kierunkach. Znajduje się w odległości ⅓ całkowitej wysokości rośliny. Liczne gałęzie i niewielki rozmiar pnia, przypominający rysunek graficzny, prezentują się efektownie nawet podczas opadania liści. Wiąz lub klon lepiej nadaje się jako podstawa do ucieleśnienia takiego drzewa.

Czerwony klon japoński jest najczęściej używany do stylu wachlarza.

Formalny styl pionowy (tekkan)

Cechą charakterystyczną jednego z najczęstszych stylów jest stopniowe zwężanie średnicy pnia od nasady do korony. Ta forma drzew jest często spotykana w słonecznych warunkach wzrostu, gdzie nadmiar światła eliminuje konkurencję z innymi roślinami. Rozwidlenie powinno pojawić się w odległości ¼ od całej wysokości drzewa. Tak proste i jasne, jak to tylko możliwe, linie tworzą nadrzędny i ważny kształt, który powinien znać każdy koneser bonsai.

Formalny styl pionowy jest dość powszechny w bonsai.

Nieformalny styl pionowy (moegi)

Popularny styl charakteryzuje się zakrzywioną pionową linią tułowia i wyraźnym załamaniem u podstawy. W idealnym przypadku liczba zagięć nie przekracza trzech, przy tym samym kącie nachylenia w stosunku do siebie.

Zewnętrznie pień drzewa powinien przypominać angielską literę S

Główne cechy stylu:

• zakrzywiony pień z dobrym zwężeniem;
• położenie podstawy drzewa i jego korony na tym samym pionie ze ścisłym kierunkiem do góry;
• stosunek nagiego pnia do kształtu wynosi ¼.

Do tego stylu lepiej nadają się drzewa iglaste (jałowiec, sosna) i liściaste (klon, dąb).

Ukośny styl bonsai (shakan)

Stylizacja zakłada wzrost drzewa pod kątem 60-80°. Pień może być wąski lub gruby, prosty lub zakrzywiony, z gałęziami wyrastającymi z dwóch stron. Wzmocnij efekt drzewa przewróconego przez wiatr o korzenie wystające z ziemi. Aby wizualnie zrównoważyć kompozycję, pierwsza gałąź powinna rosnąć w kierunku przeciwnym do zbocza.

W warunkach naturalnych ten kształt drzewa może wystąpić, gdy wiatry wieją głównie w jednym kierunku lub gdy roślina jest zmuszona rozciągać się od cienia do słońca.

Styl kaskadowy (kengai)

Naturalnie drzewo może uginać się pod ciężarem śniegu, kamieni lub innych czynników. Nie jest łatwo utrzymać ten kierunek w sztucznym projekcie. Zazwyczaj styl kaskadowy polega na sadzeniu drzew w wysokich doniczkach.

Główna gałąź rośliny w stylu kaskadowym powinna opadać poniżej dna doniczki.

Przy uprawie na zewnątrz stosuje się styl półkaskadowy, w którym ostatnia kaskada nie powinna opadać poniżej systemu korzeniowego rośliny.

Cechy charakteru:

• podstawa pionowa ze stopniowym zginaniem do góry;
• kierunek wzrostu - do płaszczyzny ziemi;
• korona znajduje się nad krawędziami pojemnika, pozostałe gałęzie rosną naprzemiennie po lewej i prawej stronie na zewnętrznych zakrętach pnia kaskady;
• układ gałęzi jest pionowy, aby zapewnić zrównoważoną kompozycję.

Aby urzeczywistnić ten stylistyczny pomysł, wybiera się naturalnie plastikowe rośliny, na przykład jałowiec.

Bonsai w ogrodzie kozackim jałowca

Drzewo wygięte przez wiatr (fukinagashi)

Główną koncepcją stylu jest walka o byt. Pień i gałęzie rosną w dominującym kierunku wiatrów. Gałęzie mogą rosnąć na całej średnicy pnia, ale w rezultacie wszystkie zginają się na jedną stronę. Jedna strona bonsai może pozostać bez liści. Stwarza to iluzję, że kompozycja jest przechylana przez podmuchy wiatru.

Fukinagashi to drzewo o meandrowo pochyłych pniach

Styl martwego drewna (sharimiki)

Stylizacja zakłada tworzenie kompozycji, która została wystawiona na ciężką pogodę. Cechą charakterystyczną jest tworzenie odsłoniętych obszarów bez kory, zaczynając od podstawy pnia i rozciągając się na całej jego długości. W sztucznych bonsai ogrodowych efekt ten osiąga się usuwając korę ostrym nożem. Następnie odsłonięte drewno jest przetwarzane wapnem siarkawym.

W stylu shaimiki ważny jest brak kory na drzewie, a sam kształt pnia tak naprawdę nie ma znaczenia.

Jakie rośliny możesz zrobić bonsai

Cechą charakterystyczną ogrodu japońskiego są sosny, z których najczęściej wyrastają małe ozdobne drzewka japońskie. Sosna jest w stanie całkowicie powtórzyć wygląd dorosłej rasy i mieści się całkowicie w małej doniczce. Sosny pięcioiglaste mają różne nazwy lokalne i naukowe, ale generalnie są to jeden gatunek zwany sosną drobnokwiatową.

Drzewa iglaste z rodziny sosnowej z łatwością mają pożądany kształt, wystarczy im trochę pomóc

Biała japońska sosna

Bonsai z białej sosny japońskiej uważane jest za wyjątkowy gatunek. Jest wiecznie zielony, piękny i ceniony za lekkie igły. Rasę reprezentuje drzewo stożkowe lub kolumnowe z rozłożystą koroną. Długość igieł waha się od 2 do 6 cm.

Sosna japońska biała nadaje się do uprawy zarówno w doniczkach, jak i na zewnątrz

Dla pełnego wzrostu i utrzymania dekoracyjnego wyglądu bonsai sadzi się w miejscach nasłonecznionych, ponieważ brak światła prowadzi do obumierania gałęzi. Również gruby pień i gęsta korona tego przedstawiciela drzew iglastych w dużej mierze zależy od dobrego nawożenia i właściwej pielęgnacji.

sosna zwyczajna

Bonsai z sosny zwyczajnej to najbardziej bezpretensjonalny rodzaj do uprawy japońskich gatunków drzew ozdobnych. Sosna pospolita może przybierać dowolny kształt, dobrze go utrzymując. Ma sparowane igły, niebieskawe lub żółtozielone, o długości 5-7 cm. Aby uzyskać zdrowy wzrost, należy najpierw zbadać, jaką glebę preferuje ten rodzaj drzewa.

Sosna zwyczajna jest najbardziej odpowiednim materiałem do tworzenia bonsai na środkowym pasie

sosna górska

Odporny, wytrzymuje wszelkie niekorzystne warunki pogodowe. Właściwa pielęgnacja zapewnia gęsty, gęsty rzeź i gałęzie odpowiednie do formowania dowolnego stylu korony. Młode sadzonki stają się szkarłatne. W miarę wzrostu uwalnia jasnofioletowy kwiatostan. Preferuje przestronne i jasne miejsca bez przeciągów, a także gliniaste i wilgotne gleby.

Sosna górska doskonale znosi mroźne zimy

bonsai z czarnej sosny

Ceniony jest za bujną koronę, bezpretensjonalność, ale rośnie powoli i przy nieodpowiedniej pielęgnacji tworzy zbyt długie igły. Dobrze nadaje się do dekoracji ogrodu, przetrwa nawet przy długotrwałym braku składników odżywczych. Z biegiem czasu kora nabiera fioletowo-jasnego koloru, a następnie pęka, przypominając skałę. Drzewa tego gatunku w Japonii są uprawiane jako hołd dla starożytnych początków sztuki orientalnej.

Sosna czarna doskonale nadaje się do uprawy na glebach kamienistych jako pojedynczy preparat lub z innymi roślinami na zjeżdżalni alpejskiej

Wniosek

Japońskie bonsai w doniczkach jest dość powszechne, ale sadzone na zewnątrz to wciąż rzadkość. Po przestudiowaniu sztuki tworzenia drzew karłowatych możesz wyhodować oryginalne kompozycje, które staną się niewątpliwą ozdobą ogrodu w dowolnym stylu.

Wideo: Jak stworzyć bansai w swojej daczy ze zwykłej sosny

Zdjęcie: Bansai w krajobrazie ogrodu