Hoe maak je water van ijzer in een appartement of huisje van een bron schoon?

veilige hoeveelheid ijzer in het water ligt binnen de grenzen van 0,1-0,3 mg / l, maar in de praktijk zijn inhoud kan 10 keer hoger. In dit verband zijn er vragen: hoe moet water uit ijzer worden gezuiverd, moet schoongemaakt worden en hoe moet de samenstelling van water worden bepaald?

IJzer in water kan verschillende vormen hebben:

• is bivalent( oplosbaar);
• is driewaardig( onoplosbaar);
• organisch: oplosbaar( polyfosfaten), bacterieel en onoplosbaar( colloïdaal).

Om het te reinigen systeem correct te selecteren, moet u niet alleen het niveau van ijzer kennen, maar ook de vorm ervan.

Hoe de ijzerconcentratie in water bepalen?

In een gecentraliseerd watervoorzieningssysteem in de stad is de reden voor het vergroten van het ijzer altijd stalen waterleidingen. Simpel gezegd, roest van de pijplijn vermengt zich met water, maar het lost niet op. De eenvoudigste manier om de aanwezigheid van roest( trivalent ijzer) te bepalen - geef water om te bezinken in een transparante container. Als na enkele uren op de bodem een ​​roestig neerslag ontstaat, is het tijd om veiligheidsmaatregelen te nemen en water te zuiveren van driewaardig ijzer.

Raad

Rusty raid op de wastafel, bad of wc - een duidelijk bewijs van het feit dat de roest uit de leidingen krijgt om uw kraan. Met dergelijke "symptomen" moet je van diagnose gaan om het probleem op te lossen.

Van de artesische bronnen komt water het huis binnen met daarin opgelost ijzer( tweewaardig).Het verhogen van het niveau kan visueel worden bepaald - het water wordt enigszins gelig. Maar de kleurverandering gebeurt niet altijd. In dit geval zal een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat helpen. Als de roze oplossing wordt toegevoegd aan water met een verhoogd ijzergehalte, verandert de kleur in een geelachtig bruine kleur.

Colloïdaal ijzer kan aanwezig zijn als het hek is gemaakt van een ondiep boorgat, waar oppervlaktewateren binnenkomen. In dit geval zal het stilstaande water onduidelijk zijn, de suspensie van de moleculen van dergelijk ijzer zakt niet naar de bodem. Als er zich een film op het wateroppervlak vormt - er zitten ijzeren bacteriën in het water.

Als het kraanwater de bovenstaande kenmerken of een metaalachtige smaak heeft, moet u een reinigingssysteem selecteren. Om dit met maximale efficiëntie te doen, moet een monster water naar het laboratorium worden gebracht. Met de resultaten van het onderzoek bij de hand, is het mogelijk om het deironingsysteem correct te selecteren.

zuiveringsmethoden

Er zijn twee soorten werkwijzen voor het verwijderen van ijzer- en verbindingen uit water - en reagentless reagens. Als filters met reagentia worden gebruikt, is het noodzakelijk om de aanvulling bij te houden.

De filtratie kan op de volgende manier worden uitgevoerd:

• -beluchting;
• ionenreiniging;
• -membraan, inclusief osmotische reiniging;
• -ultrafiltratie;
• sedimentfiltratie;
• mechanische reiniging.

Opgemerkt moet worden dat er geen universele methode is die alle soorten verontreinigingen reinigt. Daarom is het zo belangrijk om te bepalen welk type vervuiling aanwezig is.

Mechanische reiniging

Mechanische filtersystemen( mechanische patroonfilters) hebben hun nut bewezen. Ze zijn geschikt als u water moet reinigen uit grote fracties onoplosbaar ijzer( roest).Voor het verwijderen van oxiden gebruikte propyleencartridges en cartridges met fijne granulaire korrels.

Zij worden bij voorkeur gebruikt in woningen en gebouwen met centrale watervoorziening, schoon water uit een bron op deze wijze niet mogelijk. In plaats daarvan worden mechanische filters gebruikt in huisjes, maar met voorafgaande oxidatie( beluchting) van metaalverbindingen.

mechanische reinigingsmethode met makrofiltrami( met deeltjesgrootte - meer dan 15 micron) wordt gebruikt voor de voorbehandeling van water. Patronen met cellen van 5 μm worden geïnstalleerd voor fijne filtratie.

Board

Voorfiltratie of een grof filter houdt grote breuken tegen, waardoor fijnmazige patronen veel langer meegaan.

Ionfiltratie

Waterzuivering door ionenwisseling is een reagensmethode die het selectief veranderen van de ionensamenstelling van water mogelijk maakt. Als het gaat om het verwijderen van ijzer, worden in de filters als ionenwisselaars katalytische harsen met verschillende fractionele additieven gebruikt. Ze vervangen metaalionen door natriumionen.

De reagensomgeving verliest na verloop van tijd zijn mogelijkheden, maar kan worden hersteld. Gebruik hiervoor citroenzuur of keukenzout( oplossing).Het voordeel van deze methode is dat ontijzeren niet gepaard gaat met het neerslaan van zouten van stijfheid en niet alleen roest verwijdert, maar ook opgelost in watermetalen, inclusief mangaan. Een nadeel is dat de katalytische harsen slechts gedeeltelijk worden gereduceerd door de zoutoplossing en na 2-3 jaar volledig hun bron uitputten.

Beluchting

In water dat wordt geleverd door een artesische put, zijn er verschillende metaalverbindingen, inclusief bivalent ijzer in opgeloste toestand. Aangezien het onmogelijk is om water te zuiveren van een bron kwalitatief zonder de voorafgaande oxidatie van ferro-ijzer, wordt de beluchtingsmethode gebruikt, dat wil zeggen, de verzadiging van water met zuurstof. Als een resultaat passeert het metaal van de opgeloste toestand naar onoplosbaar oxide en daarna kan het worden verwijderd met een mechanisch of ander filter.

Beluchting kan zowel door druk als zonder druk worden geproduceerd.

1. Bij niet-drukbeluchting wordt water naar de oxidatietank gevoerd, waarin sproeien en wurging optreedt. Dushirovanie het wordt gemaakt door middel van verstuivers of een injector. Oxiden hopen zich op aan de bodem van de beluchtingstank en moeten periodiek worden gereinigd - van twee tot vijf keer per jaar, afhankelijk van de mate van waterverontreiniging.
2. Drukbeluchting wordt uitgevoerd in een statische menger of beluchtingskolom. Ze zijn de contactkamer waarin water stroomt( ongeveer twee derde) en lucht wordt door de buis naar het midden van de kolom / mixer geleid. Aldus borrelt bellen een verzadigd luchtmengsel en oxidatie van bivalent ijzer. Bovendien vindt in de kolom op de grens tussen water en lucht secundaire( secundaire) beluchting plaats, hetgeen de kwaliteit van de zuivering verhoogt.

Omgekeerde osmose

Het omgekeerde osmosezuiveringssysteem is het meest geavanceerde fijne filter met voorreiniging. Met de hulp van omgekeerde osmose membranen, is er een kwalitatieve filtratie van drinkwater van alle onzuiverheden. Een voorfilter ingebouwd in het systeem vertraagt ​​onoplosbare metaaldeeltjes met een fractie van meer dan 0,5 micron en anorganisch ijzer opgelost in water.

Het belangrijkste reinigingsstadium wordt uitgevoerd door een membraan met poriën van 0,0001 micron, onder invloed van een drukverschil. Dientengevolge scheiden zuivere watermoleculen zich af van water met een verhoogde dichtheid( verzadigd met organische verbindingen van ijzer en andere verontreinigende stoffen), dat overgaat in het drainagesysteem. Het nadeel van het omgekeerde osmose filter kan alleen de lage productiviteit genoemd worden. Een dergelijke mate van zuivering is echter alleen nodig voor drinkwater en water om te koken, en met dit volume kan omgekeerde osmose gemakkelijk worden behandeld.

Aanvullingsfilter met backwash-systeem

Filtratie van water met opvulling verwijst naar sediment- en reagensmethoden. Het is noodzakelijk voor waterbehandeling van water uit putten, wanneer de beluchtingsmethode niet geschikt is om technische redenen of onvoldoende is. Als filtratiemedium( opvulling) worden de merkmaterialen Birm, Manganese Greensand, MTM, Pyrolox gebruikt. Backfilling vermindert de tijd die nodig is voor oxidatie honderden keren.

Automatische cottage-deferrilizer is als volgt gerangschikt.

• Filterhuis - cilinder - gevuld met filtermedia.
• De machine is uitgerust met een timer en een flowmeter. Zijn functie is om de richting van water op een gespecificeerde tijd te veranderen tijdens filtratie en regeneratie.
• Een waterhefpijp loopt door de gehele opvullaag in de cilinder.
• Een flexibele slang is verbonden met een reagenscontainer.

Tijdens de filtratiecyclus passeert water de vulling, tilt de waterleiding op en verlaat het zuiveringssysteem. Wanneer de regeneratiecyclus komt, wordt water van bovenaf in de waterhefbuis gevoerd. Het maakt de laag van de filterende aanvulling los en spoelt de zich daar bevindende ijzersamenstellingen weg. Daarna voert de machine een reagensbehandeling uit van het filtermedium, dat zijn chemische activiteit herstelt.

Wat te kiezen?

Om het filtersysteem correct te selecteren, zoals hierboven vermeld, moet u een wateranalyse uitvoeren in het laboratorium. Het is veel goedkoper dan een filter met vallen en opstaan ​​te selecteren en het zal ook helpen om het optimale filtersysteem te bepalen. De installatie van filters hangt ook af van het doel waarvoor water nodig is.

Fijne filters zijn overbodig als het gaat om de voorbereiding van water voor huishouden( wassen, douchen) of technische behoeften. Maar voor drinkwater is hun beschikbaarheid verplicht - afhankelijk van de resultaten van laboratoriumtests.

We raden u aan het artikel te lezen: welk filter voor water moet u kiezen voor het huis