Mass intrekking van bankvergunning door de Centrale Bank en de angsten van de deposanten vereisen een nauwkeurige definitie van het niveau van de betrouwbaarheid van banken en of ze potentiële problemen. Deze aanbevelingen vereisen geen speciale financiële kennis en helpen om snel de stabiliteit van kredietinstellingen te bepalen.
Het doel van elke bewaargever is om rentebetalingen op deposito te sparen en te ontvangen. Het huidige systeem van depositogarantie garandeert de terugkeer van deposito's aan particulieren met een bedrag van maximaal 700 duizend roebel. Daarom is de eenvoudigste manier om te beschermen tegen het faillissement van een financiële instelling om het bedrag op te splitsen in meerdere depositorekeningen die bij verschillende banken zijn geopend.
Bij het kiezen van een bank om een grote storting te doen, zijn klanten vaak alleen gebaseerd op vertrouwen in de bank of mensen die er werken. Met de recente herzieningen van licenties leden bijvoorbeeld veel VIP-klanten grote bedragen, die geloofden in de betrouwbaarheid van de bank. Het komt voor dat de deposant niet de mogelijkheid heeft om het bedrag in meerdere stortingen te splitsen. Dan is het noodzakelijk om de mate van betrouwbaarheid van de bank te bepalen, waar de rekening wordt geopend. Op de Russische markt zijn er veel betrouwbare banken die zeer gunstige voorwaarden bieden voor verschillende groepen beleggers. De belangrijkste parameter voor de benchmark is de rentevoet op de aanbetaling. Als de verzekerde som echter wordt overschreden, moet dit criterium worden aangevuld.
gewone belegger die geen kennis van de financiële analyse heeft, nauwkeurig kan de mate van risico van een bepaalde bank te bepalen. Om dit te doen, moet u informatie over deze kredietinstelling gebruiken en tekens identificeren die wijzen op een verslechtering van de situatie op de bank. Eerst moet je al het nieuws over de bank te zien voor meerdere jaren, met de nadruk op de volgende punten: de referentie bank in het witwassen van geld operaties, meldingen van inbeslagname van documenten en ongeplande inspecties van de Centrale Bank, de feiten van de bancaire regelgeving overtredingen, meldingen van verlies, daling van de volumes en credit ratings.
Al deze factoren zijn ernstige tekenen van negatieve veranderingen in de financiële organisatie. Dan is het noodzakelijk om de analytische informatie over de bank, die de structuur van de organisatie, het kader van een echte business detail te bestuderen, bepalen de uiteindelijke eigenaars, risico's en financiële toestand te beoordelen. Het belangrijke punt is informatie dat de eigenaren worden beschouwd als publieke figuren, bekende markt, bekendgemaakt zwakheden Bank locaties( lage liquiditeit, matige netwerk, afhankelijkheid van interbancaire leningen), de aanwezigheid van lage-activa van hoge kwaliteit, het aandeel van de overgedragen middelen om het vertrouwen( meer dan 25% moet reden tot bezorgdheid).
Financiële resultaten( winst en verlies) geven ook duidelijk de positie van de bank aan. De aanwezigheid van grote verliezen is een negatieve factor die spreekt over de problemen van de bank. Als verliezen lange tijd worden vastgehouden, dan is het niet de moeite waard om met zo'n bank te werken.